De voorjaarsvakantie staat voor de deur en dat betekent voor veel Nederlanders de dakkoffer op de auto, thermoskan met koffie en spelletjes voor de kinderen mee en massaal op weg richting de Europese wintersportgebieden. Eenmaal aangekomen sta je daar, als beginner of met jaren ervaring, klaar voor je eerste afdaling van het seizoen. De meeste mensen beleven dan een heerlijke actieve vakantie, maar soms gaat het weleens mis. Ook tijdens de wintersport zit een ongeluk namelijk in en klein hoekje. In deel één van het tweeluik ‘SOS-wintersport’ vertellen een skileraar en een wintersporter over hun ervaringen met ongelukken op de piste en hoe zij gehandeld hebben.

Mike (29) skileraar

Sinds 2010 geef ik jaarlijks les in het wintersportgebied Serfaus-Fiss-Ladis, aan zowel kinderen als volwassenen. In die jaren heb ik op de piste behoorlijk wat ongelukken voorbij zien komen, van kleine valpartijen tot ernstige botsingen, met alle gevolgen van dien. Twee daarvan zijn mij bijgebleven vanwege de stommiteit en de ernst van het ongeval.

‘Tijdens een van de jaarlijkse lerarentrainingen stonden we te wachten voor een sleeplift, een plek waar we als docenten weleens een ‘lolletje’ uithalen met elkaar aangezien de sleepliften voor ons relatief ongevaarlijk zijn. Zo ook tijdens een mooie dag op de Möseralm in Fiss. Een van mijn collega’s zag een plekje vrij naast een andere leraar en stuurde precies op de juiste plek om naast hem aan te haken. Helaas stond hij met een van zijn ski’s over de ski van de ander, en net op dat moment maakte de sleeplift extra vaart. Hierdoor kwamen ze beiden ten val en scheurde onze collega z’n kruisbanden. Een hele nare situatie die totaal niet bedoeld was natuurlijk, maar met ernstige gevolgen. Sindsdien zijn dit soort dingen streng verboden binnen ons team van skileraren. Onze collega staat gelukkig inmiddels wel weer op de latten.’

‘Het andere voorval gebeurde met een van mijn leerlingen op een relatief onschuldig stukje piste. Halverwege een afdaling wierp de berg een schaduw over een deel van de piste waardoor het contrast wegviel. Mijn leerling raakte hierdoor even uit balans op een hobbeltje en viel voorover. Haar zonnebril was door de klap hard tegen haar neus aan gekomen en had een diepe snee veroorzaakt. Bovendien was ze buiten bewustzijn toen ik bij haar aankwam. Ik wist gelukkig door onze trainingen hoe ik moest handelen en ben gelijk begonnen met het verlenen van eerste hulp. Een aantal omstanders heeft de hulpdiensten gewaarschuwd en een stuk boven ons de piste afgezet met ski’s. De leerling is uiteindelijk opgehaald met een welbekende banaan, ze bleek een gebroken neus en een fikse hersenschudding te hebben. Gelukkig is zij weer volledig hersteld.’

‘Twee tips die ik iedereen graag mee wil geven: wees je altijd bewust van wat er op de piste om je heen gebeurt. Bij ongevallen die ik heb gezien is het mij regelmatig opgevallen dat mensen nog steeds erg hard en heel dichtbij voorbijrazen. En dat is ontzettend gevaarlijk. Mocht je niet helemaal zeker zijn of je skills nog up-to-date zijn: vaak heb je aan één of twee herhalingslessen voldoende om weer veilig en gecontroleerd te kunnen wintersporten. Bedenk goed dat de kosten van die les(sen) vele malen lager zijn dan de kosten die je maakt wanneer je een ongeluk krijgt op de piste. En het kan eventuele letsel helpen voorkomen.’

 

Lisanne (41) gebroken pols en bovenarm

‘Het is nu alweer 9 jaar geleden dat ik tijdens een wintersportvakantie in Zwitserland mijn pols en bovenarm heb gebroken. Ik ski en snowboard al sinds ik een klein meisje was, en ik ben me bewust van mijn kunnen en mijn limieten. Zo zal je mij nooit in een funpark op een schans zien, want ik zoek het gevaar niet bewust op.’

‘Helaas heeft het gevaar mij tijdens een van de afdalingen wel gevonden. De punt van mijn snowboard bleef haken in een hoop sneeuw rondom een pilaar van een van de liften. Hierdoor werd ik met een behoorlijke snelheid gelanceerd en kwam ik nogal akelig op mijn arm terecht. Mijn pols belandde onder mijn buik waardoor deze brak. In eerste instantie dacht ik dat het alleen mijn pols was, waarschijnlijk door de adrenaline.’

‘Gelukkig werd ik gelijk opgemerkt door medewerkers van de lift, en binnen vijf minuten stond er iemand bij me. Zij bleek in het lokale ziekenhuis te werken en die dag vrij te zijn. Na een paar testjes had ze snel in de gaten dat niet alleen mijn pols gebroken was maar waarschijnlijk ook mijn bovenarm. Ik ben toen met een sneeuwscooter van de berg gehaald. Onderaan de berg stond een ambulance klaar die me naar het lokale ziekenhuis bracht, waar foto’s en de gipskamer volgden. Mijn geluk: alles was heel netjes gebroken. Het heeft uiteindelijk ongeveer vijf weken geduurd voordat ik uit het gips mocht.’

‘Als ik een tip mee mag geven, dan zou ik zeggen: check heel goed je reisverzekering. Ik ben zelf erg goed verzekerd voor de wintersport omdat ik ieder seizoen één à twee keer ga. En dat is maar goed ook want de kosten na een ongeluk kunnen ontzettend oplopen. Een belletje vooraf naar je eigen verzekering kost je niks, en dan weet je gelijk waar je aan toe bent. Tevens is het verstandig na het ongeluk gelijk contact op te nemen met je verzekering. In mijn geval moest ik wel vooruitbetalen, maar kreeg ik alles vergoed vanuit de verzekering.’

Deel twee van SOS-wintersport komt volgende week online. Hierin staan tien tips hoe je het beste kunt handelen wanneer je een ongeluk op de piste hebt gehad, of getuige bent geweest van een ongeval.

---